پایان دادن سنگ اندازی و تسهیل شرایط

یکی از راهکارهای ظاهری برای تسریع فرآیند عرضه‌های اولیه این است که تعداد کارشناسان پذیرش را زیاد کنند و افزایش دهند تا گزارشات زودتر آماده شود و از طرف دیگر جلسات هیأت پذیرش را سریع‌تر برگزار کنند.

البته به‌نظر نمی‌رسد این راهکار مفید واقع شود. زیرا عملا کارشناسان پذیرش کاری که مشاور پذیرش انجام داده است را مجدد چک می‌کنند و بهتر است هنگامی که مشاور پذیرش کار خود را به خوبی انجام می‌دهد دیگر کارشناس سازمان سنگ‌اندازی نکند، بنابراین با افزایش کارشناسان مشکلی رفع نخواهد شد.
ضرورت دارد که فرآیند را اندکی متفاوت‌تر کنند، شاید بهترین راهکار این باشد که مانند بورس‌های دنیا نظیر بورس نیویورک هر هفته دو تا سه عرضه اولیه داشته باشیم، در بورس‌های دنیا به شرایط بازار برای عرضه‌های اولیه کاری ندارند و ما نیز نباید در ایران صعود یا نزول بازار را ملاک عرضه شدن یا نشدن قرار دهیم. بنابراین لازم است فرآیند عرضه اولیه متفاوت وآسان‌تر گرفته شود. اگر شرکتی تمامی شرایط قانونی را دارد اما وقتی به هیأت پذیرش می‌رود رد می‌شود، لازم است تابلویی ایجاد شود مانند تابلوی بازار پایه تا بسیاری از شرکت‌ها در آن پذیرش شوند و بعد از یک تا دو سال خود را نشان ‌دهند. یعنی به جای اینکه شرکت‌ها را در ابتدا وارد بازار اول یا دوم بورس یا فرابورس کنیم، بازاری تحت عنوان عرضه اولیه فرابورس یا عرضه اولیه بورس راه‌اندازی شود و شرکت‌هایی که برای ورود مردد هستند به‌صورت موقت در این بازارها پذیرش شوند، اگر طی دو سال شرایط لازم را نداشتند وارد بازار پایه شوند.
در حال حاضر در ابتدا چند ماه طول می‌کشد تا شرکت با کارشناس به تفاهم برسد و پرونده کامل شود و بعد از آن روانه هیأت مدیره می‌شود و آنجا نیز ایرادات خاص خود را می‌گیرد خصوصا اگر صنعت جدیدی باشد که دیگر اوضاع پیچیده‌تر خواهد شد. درنتیجه برای تسریع فرآیند عرضه‌های اولیه باید کمی شرایط را آسان‌تر کرد و سخت‌گیری‌ها کاهش پیدا کند و اگر شرکتی سودده است و سود باکیفیت دارد در بازار پذیرش شود.

• محمدیوسف امین‌داور - مدیر سرمایه‌گذاری پردازش اطلاعات مالی پارت

• منبع: هفته نامه اطلاعات بورس شماره ۴۰۸